پایان نامه جعل رایانه‌ای (کامپیوتری) در حقوق ایران |
 |
بزه جعل رایانه‌ای به عنوان یکی از مهمترین جرائم رایانه‌ای به لحاظ خصیصه فراملی بودن آن همانند سایر جرایم رایانه‌ای موجب گردید اقدامات فراوانی توسط سازمانهای بین‌المللی منطقه‌ای و جهانی برای دستیابی به یک سیاست جنایی بین‌المللی ناظر بر این جرم انجام گردد. فعالیت‌های بین‌المللی برای مبارزه با این بزه در کنار سایرجرائم رایانه‌ای، از دهه ۱۹٨٠ شروع شد.
سازمانهایی مانند سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، انجمن بین‌المللی حقوق جزا، سازمان ملل متحد، اینتر پول، شورای اروپا و کشورهای شرکت کننده در کنفرانس بین المللی مبارزه با جرائم سایبر (٢٠٠۱) بودا پست اقدامات ارزنده‌ای را در این خصوص انجام داده‌اند.
در اینجا به بررسی سابقه تاریخی بزه جعل رایانه‌ای در سازمانهای بین‌المللی با توضیح مختصر می‌پردازیم .
۱- سازمان همکاری و توسعه (OECD)
اولین تلاش بین‌المللی در مورد تحلیل مشکلات حقوق جزا در برابر جرائم رایانه‌ای و از جمله جعل رایانه‌ای توسط سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) صورت پذیرفت. این سازمان در سال ۱۹٧٧ شروع به ارائه رهنمود‌هایی در مورد حمایت از حقوق فردی و جریان بین‌المللی داده‌های شخصی کرد. از سال ۱۹٨۳ تا ۱۹٨۵ در یک کمیته تخصصی این سازمان مشغول مطالعه و بررسی راههای ممکن جهت هماهنگی بین‌المللی قوانین کیفری برای مبارزه با جرائم اقتصادی مرتبط با رایانه شد. کمیته مزبور براساس تجزیه و تحلیل تطبیقی قوانین ماهوی، فهرستی را پیشنهاد کرد و اعلام کرد که این فهرست می‌تواند به عنوان خط مشترک از سوی کشورهای عضو در نظر گرفته شده و مشمول جرم‌انگاری قرار گردند.
فهرست حداقل سوءاستفاده‌های رایانه‌ای که بر اساس پیشنهاد این سازمان باید جرم انگاری شوند شامل موارد زیر است:
۱- کلاهبرداری رایانه‌ای
۲- جعل رایانه‌ای
۳- اخلال در داده و اخلال در سیستم رایانه‌ای
۴- نقض مالکیت معنوی مربوطه به نرم‌افزارهای رایانه‌ای
۵- دستیابی یا استراق سمع در یک سیستم رایانه‌ای
همانگونه که ملاحظه کردیم به لحاظ اهمیت بزه جعل رایانه‌ای این جرم به عنوان یکی از مهمترین بزه‌هایی بوده که می‌بایست جرم انگاری می‌گشت.
٢. سازمان ملل متحد
سازمان ملل از دهه هشتاد تلاشهای خود را در خصوص مبارزه با جرائم فناوری اطلاعات شروع کرد، و نخستین بار پس از برگزاری هفتمین کنگره سازمان ملل متحد درباره پیشگیری از جرم و درمان مجرمان که در سال ۱۹٨۵ برگزار شد، دبیر کل سازمان گزارش تحت عنوان «پیشنهادهای برای اقدامات هماهنگ بین‌المللی علیه اشکال به رسمیت شناخته شده جرائم در طرح اجرایی میلان ارایه داد که در آن جرائم رایانه‌ای من جمله جعل رایانه‌ای مورد بحث قرار گرفت. پس از تشکیل کنگره هشتم سازمان ملل متحد در مورد پیشگیری از جرم و درمان مجرمان (۱۹۹٠) از آن زمان به بعد به موجب قطعنامه این کنگره «کمیته پیشگیری و کنترل جرم» عهده‌دار سازماندهی‌کوشش‌های بین‌الملل برای ارتقاء و تعمیم چارچوب جامع از خطوط راهنما و استاندارد‌هایی شد که به دولتهای عضو در برخورد با جرائم رایانه‌ای و من جمله جعل رایانه‌ای کمک کند. در کنگره نهم سازمان ملل متحد در مورد پیشگیری از جرم و درمان مجرمان (۱۹۹۵) جرائم رایانه‌ای و از جمله جعل رایانه‌ای عنوان مستقل نداشته و به گروه جرم سازمان یافته فراملی تحت عنوان «چالشهای جرم فراملی و فساد» مورد توجه قرار گرفت و نهایتاً موضوع تبادل اطلاعات بین کشورها و تحولات تکنیک‌های جدید همکاری بین کشورها در خصوص جرائم سازمان یافته فراملی مطرح و توصیه‌هایی در خصوص این جرائم که شامل جرائم رایانه‌ای فراملی که به صورت سازمان یافته انجام می‌شوند نیز می‌گردد. درکنگره دهم سازمان ملل در مورد پیشگیری از جرم و درمان مجرمان (٢٠٠٠) مجمع عمومی سازمان ملل در قطعنامه ۹۱/۵٢ مورخه ۱٢دسامبر ۱۹۹٧ و قطعنامه ۱۱٠/۵۳ مورخه ۹ دسامبر ۱۹۹٨ در مورد تدارک برای دهمین کنگره پیشگیری از جرم و درمان مجرمان سازمان ملل متحد که به وسیله شورای اجتماعی و اقتصادی پیشنهاد شده بود تصمیم گرفت به ۴ موضوع در کنگره دهم پرداخته شود که یکی از آنها جرایم مرتبط با شبکه رایانه‌ای و از جمله جعل رایانه‌ای بود. و نهایتاً به موجب بند ۱٨ بیانیه کنگره دهم از کمیسیون پیشگیری از جرم و عدالت کیفری وابسته به شورای اقتصادی اجتماعی سازمان ملل متحد دعوت به عمل آمد که با در نظر گرفتن راههای که قبلاً توسط دیگر نهادهایی بین‌المللی طی شده «توصیه‌های سیاسی» را گسترش دهد.
۳. شورای اروپا
مسأله جرم رایانه‌ای در سال ٨۶-۱۹٨۵ در برنامه کار کمیته اروپایی مشکلات ناشی از جرم، وابسته به شورای اروپا قرار گرفت. مطالعات و تحقیقات انجام شده توسط این کمیته و کمیته‌های تخصصی زیر مجموعه آن تا کنون منجر به صدور پیش‌نویس کنوانسیون جرایم سایبر و چندین توصیه‌نامه به شرح زیر گردیده است:
توصیه نامه شماره ۹ – توصیه نامه شماره ۱۳ – توصیه نامه شماره ۱٠ – توصیه نامه شماره ۱۵ – توصیه نامه شماره ۴ – توصیه نامه شماره ۱٠ – پیش‌نویس کنوانسیون جرایم سایبر- توصیه نامه شماره ٢- پروتکل الحاقی به کنوانسیون جرایم سایبردر خصوص جرم‌انگاری اعمال دارای ماهیت‌نژاد پرستانه و بیگانه ستیزانه.
و به لحاظ اهمیت توصیه نامه‌های شماره ۹ و شماره ۱۳ مختصر به آنها اشاره می‌کنیم.
الف- توصیه نامه شماره ۹ (٨۹) R شورای اروپا در مورد جرم رایانه‌ای، ۱۳ دسامبر ۱۹٨۹
این توصیه نامه حاوی ۵ فصل و ۳ ضمیمه می‌باشد. در فصل اول ملاحظه کلی از جمله مربوط به سیاست جنایی، در فصل دوم دو فهرست اجباری و اختیاری از جرائم رایانه‌ای، در فصل سوم مشکلات مربوطه آئین دادرسی، در فصل چهارم جنبه‌های بین‌المللی در فصل پنجم دیگر جنبه‌های جرم رایانه‌ای ذکر شده است.
منظور از فهرست اجباری فهرست آن دسته از جرائم فناوری اطلاعات است که نظام حقوقی همه کشورهای عضو شورای اروپا در سال ۱۹٨۹ اجماع بر جرم‌انگاری آنها داشته‌اند و شامل ٨ عنوان مجرمانه به شرح زیر است:
۱- کلاهبرداری رایانه‌ای
٢- جعل رایانه‌ای
۳- تخریب داده‌ها یا برنامه‌های رایانه‌ای
۴- اخلال در عملکرد سیستم رایانه‌ای
۵- دستیابی بدون حق
۶- شنود بدون حق
٧- ارائه و ایجاد مجدد و من غیر حق یک برنامه رایانه‌ای حمایت شده
٨- ارائه و ایجاد مجدد یک توپوگرافی
همانگونه که بیان گردید به لحاظ اهمیت موضوع جرم، جعل رایانه‌ای به عنوان یکی از جرائم فناوری اطلاعات می‌باشد که در فهرست اجباری قید گردیده است.
ب – توصیه نامه شماره ۱۳ (۹۵) R ناظر به مشکلات آئین دادرسی کیفری مرتبط با فناوری اطلاعات موضوع این توصیه نامه اصول و قواعد مربوط به آئین دادرسی کیفری جرائم فن‌آوری اطلاعات و از جمله جعل رایانه‌ای می‌باشد.
این توصیه نامه حاوی ٧ فصل بحث عناوین زیر است:
۱- نقتیش و توقیف
۲- مراقبت فنی
۳- تعهد برای همکاری با مقامات تحقیق
۴- ادله الکترونیک
۵- استفاده از رمزنگاری
۶- تحقیق، آمار و آموزش
۷- همکاری بین‌المللی
پایان نامه ها درباره جرم جعل (فایل کاملشان موجود است )
فرم در حال بارگذاری ...
|
[چهارشنبه 1399-06-12] [ 11:24:00 ق.ظ ]
|
