1-1-مدل مفهومی تحقیق.. 12

2-1-راهبردهای چهارگانه انجام فعالیت ها 23

2-2-چهارچوب کلی فرایند برون سپاری.. 31

2-4-مراحل مدیریت ریسک پروژه های فناوری اطلاعات.. 54

3-1-مدل مفهومی تحقیق.. 73

3-2-نمایش درخت سلسله مراتبی.. 82

چکیده  :

برون سپاری پروژه های فناوری اطلاعات دارای مزیت هایی مانند: کاهش هزینه­ها، بهبود کیفیت سرویس­دهی، ایجاد سودهای رقابتی و… است. عدم توجه به ریسکها در هنگام برون سپاری این پروژه ها، باعث تحقق نیافتن منافع پیش­بینی شده و در نتیجه شکست پروژه می شود. با توجه به روند رو به گسترش استفاده از برون سپاری پروژه های فناوری اطلاعات در ایران، هدف از انجام این پژوهش شناسایی ریسکهای برون سپاری پروژه های فناوری اطلاعات و سپس الویت بندی آنها با استفاده از دیدگاه خبرگان طراحی سیستم های اطلاعاتی است. بدین منظور با مرور مقاله های کلیدی، لیست جامعی از یازده فاکتور ریسک شناسایی شد. برای الویت بندی آنها ساختار فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)[1] تهیه و فاکتورهای ریسک در آن قرار گرفت. سپس با استفاده از پرسشنامه، نقطه نظر ده خبره در این زمینه گردآوری شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد، فاکتور ” کارفرما ” و زیرفاکتور ” فقدان مهارت کارفرما در عملیات برون سپاری” مهم ترین الویت در موفقیت و شکست برون سپاری پروژه های فناوری اطلاعات از دیدگاه خبرگان طراحی سیستم های اطلاعاتی محسوب می شوند.

واژه های کلیدی: برون سپاری پروژه های فناوری اطلاعات، فاکتورهای ریسک، الویت بندی، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(AHP).

فصل اول :

کلیات تحقیق

1-1-مقدمه :

مراکز آموزشی و دانشگاه ها از جمله نهادهای پویا و پیچیده می باشند که اگر هر رویکرد و مطالعه ای این نهادها را موضوع مورد مطالعه خود قرار دهد آن مطالعه از پویایی و پیچیدگی بیشتر برخوردار خواهد شد. با ظهور فناوری اطلاعات در دهه های اخیر و رشد سریع آن در سالهای گذشته، فناوری اطلاعات یکی از ابزارهایی بوده که به صورت گسترده سازمانها از آن استفاده کرده اند و استفاده از آن نیز با سرعت زیادی در حال افزایش است.

برون سپاری یکی از مباحثی است که بحث پیرامون آن بسیار است. شرکت ها برون سپاری عملیات فناوری اطلاعات خود را با یک نرخ افزایشی در سال های اخیر افزایش داده اند. تحقیقات صورت گرفته توسط گارتنر[2] نشان دهنده رشدی از 5/180 بیلیون دلار در سال 2003 به 1/253  بیلیون دلار در سال 2008 ، با نرخ رشد تقریبی سالانه 2/7 درصد است (کالدول و سوزا[3]،2004 ). افزایش میزان برون سپاری به مفهوم آن نیست که برون سپاری هیچ گونه مشکلی ندارد. با وجود اینکه برون سپاری به سازمان ها در جهت رسیدن به منافعی مانند صرفه جویی در هزینه کمک می کند، اما از طرف دیگر تجربیات برون سپاری ناموفقی همچون عدم دسترسی به سطح سرویس مورد انتظار نیز وجود دارد. با وجود این مشکلات، سازمانها همچنان به دنبال منفعت از برون سپاری تکنولوژی اطلاعات خود هستند( لاسیتی و ویلکوکس[4]، 2001 ). جنبه ای از تصمیم های برون سپاری که اخیراً مورد توجه قرار گرفته است، بررسی عناصر ریسک در فرایند تصمیم گیری برون سپاری است (بتی چاریا و جاندرسن[5]، 2003). نیمی از تمام شکست ها در قرارداد های برون سپاری بدلیل آن