گفتار سوم: رایانه – اینترنت – فضای سایبر
۱. رایانه
«کامپیوتر یا رایانه، وسیله یا دستگاهی است که میتواند اطلاعات و برنامههای کار را در حافظهاش نگهداری کند و طبق دستورات موجود در برنامههای مزبور اطلاعات را بپذیرد و پس از پردازش به صورت اطلاعات و گزارشهای خروجی مشخص ارائه کند»[۱]
به عبارت دیگر، کامپیوتر ماشینی برای پذیرش دادهها و پردازش آنها به صورت اطلاعات مفید است. بدین ترتیب کار یک کامپیوتر شامل چهار بخش اصلی ورود، پردازش، خروج و ذخیرهسازی داده است.
از اینرو چهار بخش سختافزار نیز برای انجام دادن هر کدام از این اعمال لازم است که آنها را میتوان چنین تعریف کرد:
الف – وسایل ورودی: این اجزای سختافزاری، دادهها را دریافت کرده و به عبارتی آنها را میخوانند و سپس آنها را به واحد پردازش میفرستند.
ب – پردازشگر: این بخش که به آن CPU گفته میشود، دارای مداربندی الکترونیکی است که دادههای ورودی را به اطلاعات درخواستی تبدیل میکند. CPU در حقیقت دستورات کامپیوتر را به اجرا میآورد.
ج – وسایل خروجی: این وسایل, دادههای پردازش شده را برای استفاده در اختیار کاربر قرار میدهد.
د – وسایل ذخیرهسازی: منظور از این وسایل همان حافظه فرعی است. این حافظه، رسانههای ذخیرهسازی داده به غیر از Ram را شامل میشود. از جمله این رسانهها میتوان به دیسکت اشاره کرد. این وسایل، تکمیل کننده حافظهاند و میتوانند دادهها و برنامه ها را به طور موقت نگهداری کنند».
٢. اینترنت
اینترنت نام مجموعهای از منابع اطلاعاتی جهانی است که در سطح دنیا گسترده است. گستردگی این مجموعه به حدی است که میتوان گفت هیچ انسانی نمیتواند به تنهایی تمامی اینترنت یا حتی بخشی از آنرا بشناسد.
«مجموعه جهانی شبکهها و دروازههای شبکهای با استفاده از “TCP/IP” همدیگر ارتباط بر قرار میکنند. در قلب اینترنت، پشتوانهای از خطوط ارتباطاتی سریع دادهها، میان گروههای اصلی یا کامپیوتری میزبان شامل هزاران سیستم تجاری، دولتی و آموزشی وجود دارد که دادهها و پیامها را هدایت میکند.»[۲]
سر منشأ اینترنت به سال۱۹٧٠و گردهمایی شبکههای کامپیوتری (محلی – داخلی) باز میگردد. در ابتدا نام این شبکه که تحت نظر وزارت دفاع آمریکا قرار داشتArpanet بود.
«Arpanet در طول زمان دچار تغییرات بسیار شده است و در حال حاضر این شبکه اسکلت اصلی شبکه جهانی اینترنت را تشکیل میدهد»[۳]
دسترسی به اینترنت معمولاً به چند روش صورت میگردد:
نخستین روش، اتصال از طریق شمارهگیری یک تأمین کننده سرویس اینترنت با تأمین کننده سرویسهای اطلاعاتی آماده به وسیله یک Modem (مودم) متصل به کامپیوتر کاربر است. این روش تنها روش به کار برده شده توسط کاربران خانگی کامپیوتر میباشد .
روش دوم، از طریق خط اختصاصی است، مانند کاربر TI که به شبکه محلی, سپس کامپیوتر کاربر متصل است. این روش توسط سازمانهای بزرگی مانند شرکتهایی که دارای گروه اختصاصی در اینترنت هستند به کار میرود.
روش سوم نیز در حال ظهور است. در این روش کاربران از تلویزیونهای خاصی استفاده میکنند. که میتوانند فقط مستندات شبکه جهانی وب را در اختیار کاربر قرار دهد.
۳. فضای سایبر
از لحاظ لغوی در فرهنگهای مختلف «Cyber» به معنی مجازی و غیرملموس و مترادف لغت انگلیسیVirtual میباشد که با توجه به گستردگی مفهوم سایبر و اطلاق آن به تمام افعال و اقدامات واقع شده در محیط شبکههای بینالمللی و بیشمار بودن مصادیق سایبر به توصیه متخصصان و دانشمندان صاحب نام این رشته، یا فتن لغت معادل و یا ترجمه آن به زبانهای دیگر مجاز نمیباشد چرا که عقیده این صاحبنظران با توجه به بسط مفهوم لغوی این واژه در سطح بینالمللی، آنرا تبدیل به یک لغت بینالمللی نموده و ترجمه آن و یا یافتن معادلی برای آن ممکن است دایره شمول و مفهوم آنرا محدود نماید لذا توصیه میشود لغت سایبر به یک لفظ و معنی مشترک بینالمللی استعمال شود. به طور کلی برای وارد شدن به فضای مجازی ابزاری لازم است، از جمله کامپیوتر، مودم اتصال به شبکه بینالمللی اینترنت، شبیهسازی و مجازی سازی. از مصادیق شبیه سازی میتوان به کسب شخصیت یا موفقیت موهوم وخیالی یا مشابه یک شخصیت مهم توسط کاربر اشاره کرد. تمام اطلاعاتی که در اینترنت و شبکههای بینالمللی وجود دارد و یا خلق میشود (اعم از واقعی یا غیرواقعی) به صورت فیزیکی و ملموس وجود ندارد و در واقع آنچه در صفحه مانیتور مشاهده میشود، موضوعات مجازی میباشند که به صورت دیجیتالی وارد شبکه شدهاند .برای آنکه کاربر وارد فضای سایبر از طریق شبکه اینترنت شود باید پس از فراهم آوردن تجهیزات اولیه (کامپیوتر، مودم و خطوط مخابراتی) به شبکه وصل شده و پس از آن آدرس و سایت مورد نظر خود را انتخاب کرده و با توجه به نوع، موضوع و هدف خود به بررسی و یا اقداماتی در آن بپردازد. «با توجه به این توضیحات و تعاریف ارائه شده میتوان گفت که فضای سایبر محیطی است مجازی و غیرملموس که در فضای شبکههای بینالمللی (که از طریق اینترنت به هم وصل میشوند) وجود دارد. در این محیط تمام اطلاعات مربوط به روابط افراد، ملتها, فرهنگها، کشورها، به صورت ملموس و فیزیکی (به صورت نوشته یا تصویر، صوت و اسناد) در یک فضای مجازی و شکل دیجیتالی وجود داشته و قابل استفاده و در دسترس استفادهکنندگان و کاربران میباشد. کاربرانی که از طریق کامپیوتر، اجزای آن و شبکههای بینالمللی به هم مرتبطاند»[۴]
[۱] – آریا، ناصر ، فرهنگ اصطلاحات کامپیوتر و شبکههای کامپیوتری، مرکز تحقیقات تخصصی حسابداری و حسابرسی ، تهران ، ۱۳۷۲ ، ص ۳٢.
[۲] – اینترنت بر اساس مجموعهای از شبکهها که جهانی را پوشش میدهد ساخته شده است. این شبکهها شامل انواع بسیار متفاوتی از کامپیوتر میباشد و بنابراین چیزی باید همه اجزا را در کنار یکدیگر نگه دارد. این وسیله IP یا TCP است. IP و TCP نام متداولی برای اتصال دهنده بین شبکههایی است که تعداد آنها حداقل صد دستگاه میباشد.
[۳] – دزیانی محمد حسن, مقدمه cyber Law(آلمان) خبرنامه انفورماتیک، شورای عالی انفورماتیک کشور، ش ٧۱، مرداد، ٧٨، ص۱٢٢.
[۴] – برومند باستانی، جرائم کامپیوتری و اینترنتی جلوهای نوین از بزهکاری – چاپ اول – ٨۳ ص ۵۶.
پایان نامه ها درباره جرم جعل (فایل کاملشان موجود است )
|
[چهارشنبه 1399-06-12] [ 11:25:00 ق.ظ ]
|
