عدول از آن ممکن نبود . یک شوالیه همواره به حرف شوالیه ی دیگر اعتماد می کرد ،
حتی اگر دشمنش بود . خیانت در مرام قهرمانان عملی غیر قابل جبران تلقی می شد [۲۸۲].
کد لیبر ۱۸۶۳ در ممنوعیت شیوه های خائنانه علت آن را ، خطرناک بودن این روش ها
و عدم امکان مقاومت در برابر آنها می داند ، بنابراین حتی اشد مجازات را در مقابل آن
جایز می داند [۲۸۳].حقوق بشر دوستانه انتقال قواعد فطری انسانی به قلمرو حقوق بوده است
و از اینرو تا مدت ها آنچه که باید ها و نباید ها را در میدان مخاصمه تعیین می کرده ،
مفهوم شرافت نظامی بوده است.هرچند پیدایش تکنیک ها و فنون جدید این ارزش را کمرنگ کرده اما روح آن در قواعد حاکم نهفته است .تجلی شرافت و
اخلاقیات در شرط مارتنز به اوج خود رسیده است[۲۸۴] . سربازان بیش از آنکه متعهد به
الزامات حقوقی باشند ، تکلیف انسانی به پرهیز از حمله در وضعیت های مورد حمایت
پیش روی خود دارند و اقدام به خیانت جنگی با تظاهر به استحقاق حمایت و سوء استفاده
در مقابل اعطای آن ، به شدت مغایر شرافت بوده و پایه های آن را با تهدید مواجه می
کند .
مصادیق خیانت نمونه های بارز رفتار های غیر شرافتمندانه ایی هستند که در صورت
منجر شدن به قتل ، باید مجازات قتل عمد در حقوق کیفری را متوجه مرتکب سازد[۲۸۵]
بند دوم
نقض اصل حسن نیت :
حسن نیت از اصول کلی حقوقی[۲۸۶] است ، که دولت ها چه در زمان صلح و چه زمان
جنگ به آن ملترم هستند و رعایت تعهداتشان در عرصه ی بین الملل به طور مسلم به
این اصل وابسته است[۲۸۷] .خواستگاه این اصل تعهد هر فرد در تمامی نظام های حقوقی به
رعایت آن در ایفای تکالیف و استیفای حقوق خویش است[۲۸۸] . بنابراین حسن نیت تنها در
حوزه ی اخلاق نمی گنجد بلکه کارکرد های آن در انتقال مفاهیم انتزاعی حقوق به
صحنه ی عمل پدیدار می شود و به عنوان یک قاعده ی عام بنیادین پذیرفته شده است .
حسن نیت یک تعهد حقوقی ، اقتضای ذات هر حق و تکلیف و حتی لازمه ی حفظ نظم
عمومی شناخته شده است[۲۸۹].
اصل وفای به عهد که مبنای نیروی الزام آور هر قاعده ی حقوقی است ، و آنرا قانون
قوانین می دانند ، درهم آمیخته به اصل حسن نیت است.[۲۹۰]
حسن نیت ، اصل بنیادی که هر قاعده ی حقوقی (اعم از حقوق بین الملل و حقوق
داخلی) بر آن استوار است و امروز به سطح نهادی اعتلاء یافته است که بر مجموع
روابط بین الملی حاکم گردیده و در روابط متقابل اعضا اعتبار و برجستگی ویژ ه ای
یافته است .[۲۹۱]
حسن نیت رفتار عادلانه و منصفانه ایی را اقتضا دارد که تعادل و توازن منافع را بر
هم نزند، و تناسب در استفاده از هر حقی برای تحقق منافع حاصله از آن در چارچوب
طرحی منصفانه از حسن نیت دنبال می شود .[۲۹۲]
رعایت حسن نیت یکی از مبانی اصلی منع سوء استفاده از حق است و معیار عینی
توجیه آن است .سوء استفاده از حمایت های اعطایی بشر دوستانه به وضعیت ها و علائم
مشخصه تعیین شده در قالب خیانت جنگی در مقابل اعتماد دشمن و رفتار صادقانه ی او
، نقض اصل حسن نیت است .
مفهوم حسن نیت چنان با نظریه ی منع سوء استفاده از حق درهم آمیخته است که گاه فقط
در لفظ متفاوت هستند ، ولی در معنا و مصداق مسیر یکسانی را می پیمایند.[۲۹۳]
با تکیه بر حسن نیت ، هر حقی ابزار تضمین سود متقابل است نه مایه ی خود محوری
در جلب منفعت .
رای دیوان بین المللی دادگستری در قضیه ی ماهیگیری مورخ ۲ فوریه ۱۹۷۳ ،
اعلامیه مربوط یه اصول حقوق بین الملل درباره ی مناسبات و همکاری بین کشور ها
بر اساس منشور ملل متحد ، مصوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد مورخ ۲۴ اکتبر