4-1. مقدمه ……………………………………………………………………………………………………………………………….. 101

4-2. آمار توصیفی …………………………………………………………………………………………………………………….. 101

4-2-1. آمار توصیفی بر حسب متغیرهای جمعیت شناختی …………………………………………………… 101

4-3. آزمون نرمال بودن داده ها ………………………………………………………………………………………………… 103

4-4. تحلیل عاملی تأئیدی ………………………………………………………………………………………………………… 103

4-5. آزمون فرضیه های تحقیق …………………………………………………………………………………………………. 106

4-5-1. آزمون فرضیه اصلی ……………………………………………………………………………………………….. 106

4-5-2. فرضیه فرعی اول …………………………………………………………………………………………………… 110

4-5-3. فرضیه فرعی دوم …………………………………………………………………………………………………. 113

4-5-4. فرضیه فرعی سوم ………………………………………………………………………………………………… 116

4-5-5. فرضیه فرعی چهارم ……………………………………………………………………………………………… 119

4-5-6. فرضیه فرعی پنجم ………………………………………………………………………………………………. 122

فصل پنجم: نتیجه گیری و پیشنهادات ……………………………………………………………………………………….. 126

5-1. مقدمه ……………………………………………………………………………………………………………………………… 127

5-2. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها ………………………………………………………………………………………… 128

5-3. پیشنهاداتی بر اساس نتایج تحقیق ……………………………………………………………………………………. 131

5-4. پیشنهاداتی برای محققین آینده ………………………………………………………………………………………. 133

5-5. محدویت های تحقیق ………………………………………………………………………………………………………. 133

پرسشنامه ……………………………………………………………………………………………………………………………….. 135

منابع فارسی ……………………………………………………………………………………………………………………………. 137

منابع غیر فارسی ………………………………………………………………………………………………………………………. 144

فصل اول: کلیات پژوهش

1-1.          مقدمه
 

سازمان‏های امروزی از ارکان مهمی از قبیل سرمایه، نیروی انسانی، فناوری و مدیریت تشکیل یافته‌اند، که به زعم بسیاری ازصاحبنظران، نیروی انسانی مهمترین رکن در این بین است. زیرا کارایی سازمانها منوط به انجام وظایف درست و صحیح این نیروها در دایره صفی و ستادی است. از آنجاییکه 70 درصد از منابع و سرمایه سازمانها را منابع انسانی تشکیل میدهد، لذا تأمین این سرمایه انسانی مستلزم انجام فعالیتهای آموزشی منظم درتمامی سطوح سازمانی است (عباسیان،عبدالحسین، 1385)، [61]. بنابراین برای حداقل بالا بردن سطح کیفیت و یا کمیت کار سازمان، نیروی‏انسانی احتیاج به آموزش دارد،  از طرفی دیگر پیشرفتهای روز افزون در علوم و فنون، تغییرات در مسیر تولیدات و خدمات سازمانها، گسترش و یا محدود شدن اهداف کلی سازمان، اهداف خود کفایی و سایر تغییرات و تحولات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و غیره هم نیاز به آموزشهای جدیدی را محرز می‏سازد و لزوم توجه نیروهای بیشتری را در امر آموزش منابع انسانی توجیه می نماید. در واقع کوششهای اقتصادی انسان همیشه و همواره معطوف برآن بوده است که حداکثر نتیجه را از حداقل تلاشها و امکانات بدست آورد. این تمایل را می توان اشتیاق وصول به بهره‏وری افزونتر نام نهاد.

امروزه در اقتصاد تمامی کشورها، ارتقا بهره‏وری به اولویتی ملی تبدیل شده است. اقتصاددانان، ادامه حیات و بقای اقتصادی کشور را به توانایی مستمر در کسب تولید بهینه در ازای هر واحد ستانده، وابسته میدانند و همگان عقیده دارند که بهره‌وری موجبات رشد اقتصادی و بهبود سطح زندگی افرادجامعه را فراهم می‌آورد (احمدی،پروین1380)،[7]. پیدایش نگرش جدید به مفهوم بهره وری، بیش ازسه دهه پیشینه دارد و تاکید همه جانبه بر بهره‏وری، مربوط به دو دهه اخیر است، بطوریکه دهه90 را دهه بهره‏وری نام نهاده‏اند.

بهره‌وری مفهومی است جامع و کلی که افزایش آن به عنوان یک ضرورت، جهت ارتقای سطح زندگی انسانها و ساختن اجتماعی مرفه‌تر که هدفی ملی برای همه کشورهای جهان است، همواره مدنظر صاحبنظران می‌باشد و شاید بتوان گفت که رسالت اصلی علم مدیریت، دستیابی به بهره‌وری بیبشتر است و این