۲۵بازنشستگی و بیمه ارتش۹۱۳٫۵–۲۲٫۵شرکت مخابرات۸٫۵۱۲٫۷۵–۲۱٫۲۵صنایع مس ایران۱۰۲۰–۳۰سپاه پاسداران۹۱۳٫۵–۲۲٫۵نیروهای انتظامی۹۱۳٫۵–۲۲٫۵

۴-۴: تفاوت بیمه های اجتماعی و تجارتی
اصطلاح بیمه اجتماعی معادل Social insurance است که در برخی کشورها مانند ایالات متحده و آلمان به جای اصطلاح تامین اجتماعی استعمال می گردد. بیمه اجتماعی در معنای دقیق کلمه به برنامه های غیر مشارکتی و البته دولت محور گفته می شود که به دنبال برقراری امنیت اقتصادی است. با اینحال باید دانست برنامه های بیمه اجتماعی لزوما غیر مشارکتی نیست؛ ولی در عین حال بیمه پردازی شرط بهره مندی از حمایتهای تامین اجتماعی( به مفهوم عام) نمی باشد.
اصطلاح مزبور از دو واژه بیمه و اجتماعی تشکیل می گردد. مفهوم بیمه به خطرات مشابه و قربانیان احتمالی مشابه تاکید دارد و اجتماعی نیز به طرح ملی و همگانی و نه انفرادی نظر دارد. بیمه اجتماعی می تواند خطرات متعددی را تحت پوشش قرار دهد.
اصطلاحبیمه تجاری دارای دو معنای عام و خاص است. در معنای عام به بیمه خسارت، اشخاص و مسئولیت تقسیم می گردد؛ ولی به مفهوم خاص، اصطلاحی است که در معنی بیمه اموال یا بیمه خسارت بکار می رود و مقصود قرارداد بیمه ای است که در مورد اموال و نه اشخاص منعقد می گردد. مثلا بیمه بدنه اتومبیل و بیمه سوانح کارخانه از نمونه های بیمه اموال می باشند.
این اصطلاح در معنی بیمه های اشخاص نیز بکار می رود. مقصود از بیمه اشخاص، بیمه انسان است در برابر حوادثی چون مرگ یا سانحه. در عین حال پوشش خطرات ناشی از مرگ، ازکارافتادگی و بیماری در زمره حمایتهای تامین اجتماعی می باشد(ماده ۲ قانون تامین اجتماعی). از اینرو ممکن است بازماندگان شخصی که خود را بیمه عمر کرده است در فرض فوت بیمه شده از دو حمایت برخوردار گردند: وجه بیمه عمر که از طرف موسسه بیمه تجاری پرداخت می شود و مستمری بازماندگان که از طرف موسسه بیمه اجتماعی ارائه می شود.
در عین وجود برخی مشابهت ها بین بیمه های اجتماعی و بیمه های تجاری باید به برخی از عمده ترین تفاوتهای این دو اشاره کرد:
۱-اصول حاکم بر بیمه های تجاری و بیمه های اجتماعی تفاوت بنیادین دارد. به نحوی که می توان گفت عدم درک این تفاوت می تواند فهم مقررات راجع به هر یک را دشوار سازد. ۲- در بیمه های تجاری قصد انتفاع و در بیمه های اجتماعی عدم آن نقش اساسی دارند.۳- دولت در بیمه های اجتماعی نقش ناظر و حامی را دارد؛ و در برخی موارد به تضمین تعهدات بیمه های اجتماعی می پردازد. در حالیکه در بیمه های تجاری حداکثر به عنوان سیاست گذار وارد می شود. ۴- حقوق بیمه های اجتماعی بیشتر به حقوق عمومی نزدیک است تا حقوق خصوصی. در حالی که حقوق بیمه های تجاری علی رغم استقلال نسبی ارتباطی تام با قواعد حقوق خصوصی دارند.۵- تفاوت دیگر به نحوه محاسبه نرخ حق بیمه مربوط می گردد. در بیمه های اجتماعی اصولا نرخ حق بیمه برای همه بیمه شدگان برابر است، ولی در بیمه تجاری نرخ حق بیمه با توجه به تعداد و کیفیت خطرات مورد پوشش تعیین می گردد. ۶- اصولا بیمه های تجاری در همه انواع خود اختیاری بوده و دارای ماهیت قراردادی است؛ ولی در بیمه های اجتماعی اصل بر اجباری بودن بیمه می باشد. این نوع بیمه مبتنی بر یک تکلیف قراردادی است. با این وجود باید گفت در مورد بیمه های اختیاری نیز صرفا بیمه شده در ورود یا عدم ورود به نظام بیمه ای مختار است؛ ولی شرایط قرارداد از جمله نرخ حق بیمه، تکالیف موسسه بیمه گر و شرایط برخورداری از سوی قانونگذار تعیین می گردد.
به هر ترتیب در برخی مصادیق تشخیص تجاری بودن یا اجتماعی بودن بیمه دشوار می گردد. برای نمونه می توان به بیمه های بازنشستگی یا بیمه عمر اشاره نمود که بین موسسات بیمه ای خصوصی و بیمه گذار و در قبال بیمه پردازی منعقد می گردد. به نظر ما با عنایت به تفاوت بنیادین نقش و رسالت بیمه های اجتماعی و اینگونه موسسات و نیز با توجه به نقش دولت در هر یک باید قالب بیمه های تجاری را برای اینگونه قراردادها برگزید.
در عین حال باید انصاف داد که قراردادهای بیمه اختیاریکه در موسسات بیمه ای اجتماعی منعقد می گردد شباهتی تام به این بیمه ها دارد.
۵- تغییر شرایط برخورداری از مزایای تامین اجتماعی در قانون مدیریت خدمات کشوری
در فصل سیزدهم قانون مدیریت خدمات کشوری و مواد دیگری از این قانون ضوابطی در ارتباط با شرایط برخورداری مشمولین صندوق بیمه ای از مزایای تامین اجتماعی پیش بینی شده است که عمده ترین آنها عبارتند از:

1. 1. تغییر شرایط بازنشستگی کارکنان دستگاه های اجرایی
   2. تغییر در نحوه تعیین و محاسبه مستمری های سه گانه
   3. تغییر شرایط برخورداری بیمه شدگان تبعی از مزایای تامین اجتماعی